الهی آتش قهرم بگیرد دامنت روزی

چو شمع خانه ی قلبم تو هم آرام بر سوزی

الهی آرزو هایت شود واصل به گورستان

اگر بسپرده ای شعرم به دست باد باییزی

الهی رفته ای گر دیگرت هرگز نبینم من

که تا سوز گداز آتشی بر دل نیفروزی

الهی منتظر باشی تو هم هر لحظه از عمرت

نگاه خسته ات را تا ابد با غم در آمیزی

الهی اشک های من شود دریای بی پایان

تو غرقش گردی و هرگز نبینی رنگ بهروزی

الهی کم بیاری در شمارش با نفس هایت

ببینم هر شب و هر روز با مرگت گلاویزی

‏.